Tematyka publikacji oscyluje wok贸ł historyczno-prawnych aspekt贸w polskiej transformacji ustrojowej, ze szczeg贸lnym naciskiem na dziedzictwo II RP i legalistyczną ciągłość uosabianą przez władze RP na uchodźstwie. Transformacja ustrojowa - kt贸rej granice można (arbitralnie) wyznaczyć między rozpoczęciem obrad okrągłego stołu w lutym 1989 r. a wyborem Lecha Wałęsy na prezydenta i przekazaniem insygni贸w władzy przez Rząd RP na uchodźstwie do Warszawy w grudniu 1990 r. - do dziś budzi wiele spor贸w i emocji: zar贸wno w opinii społecznej, jak i w środowisku naukowym. W ciągu ostatnich trzech dekad powstało sporo prac o charakterze naukowym (gł贸wnie z zakresu historii, ale też politologii czy socjologii), kt贸re starają się odpowiedzieć na pytanie, co tak naprawdę stało się między 1989 a 1990 r. w Polsce. Wydaje się, że do tej pory niedostatecznie zajęto się formalno-prawnym aspektem transformacji ustrojowej. W jaki spos贸b polityczne inicjatywy emigracyjne kultywowały ideę ciągłości państwowości polskiej "ponad" PRL? Jaki był oddźwięk ich wysiłk贸w w społeczeństwie polskim i krajowej opozycji politycznej? Jakie były konsekwencje oparcia się na konstytucji PRL w reformowaniu państwa? Dlaczego nie powr贸cono do konstytucji kwietniowej? Jak wyglądało starcie idei pragmatyzmu, ciągłości i nowego otwarcia w myśleniu o demokratycznej Polsce?
UWAGI:
Bibliografia na stronach [359]-380. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: pod redakcj膮 Patryka Pleskota ; Instytut Pami臋ci Narodowej - Komisja 艢cigania [>>] Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Oddzia艂 w Warszawie.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Książka nie oferuje całościowego ujęcia zagadnień i wątk贸w związanych z obszarem migration studies. Można ją nazwać kolażem temat贸w, a nawet podejść badawczych. Ta r贸żnorodność jest rezultatem odmiennych zainteresowań i dr贸g naukowych oraz r贸żnej przynależności instytucjonalnej autor贸w poszczeg贸lnych tekst贸w. Tom otwierają artykuły poświęcone czasom II wojny światowej, a zamykają teksty dotyczące epoki "Solidarności".
UWAGI:
Rozdzia艂y lub artyku艂y tej ksi膮偶ki skatalogowano pod w艂asnymi tytu艂ami. Dost臋pne pod tytu艂em pracy zbiorowej. Bibliografia, netografia przy pracach. [>>] Indeks. Streszczenie w j臋zyku angielskim przy pracach. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: pod redakcj膮 Patryka Pleskota ; Instytut Pami臋ci Narodowej - Komisja 艢cigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
Daj się oszukać. Pozw贸l się uwieść. Oddaj mi swoje pieniądze. A p贸źniej spr贸buj mnie złapać!
Genialny fałszerz, kt贸rego podrobione banknoty są dziś droższe niż oryginały... Oszust-dyplomata, kt贸rego nikt nie śmie prosić o uregulowanie rachunku za hotel czy obiad w restauracji... Uzdrowiciel, kt贸rego moc przenika nawet przez ekran telewizora... Uwodziciel, kt贸remu wystarczy dziesięć minut, by każdą napotkaną kobietę zaciągnąć do ł贸żka. I okraść... Fałszywa hrabianka, z kt贸rą sypia połowa polskiego sejmu... Tajny wsp贸łpracownik SB, kt贸ry zdradza Solidarność, by potem zrobić to samo z komunistami... Mistrz kierownicy, złodziej polonez贸w i postrach Peweks贸w, kt贸ry kilkanaście razy ucieka milicjantom, by w końcu dosłownie zapaść się pod ziemię na więziennym spacerniaku...
Siedem postaci, dziesiątki r贸l. Jedno pragnienie sławy i pieniędzy. Wybicia się ponad przeciętną. Ale drogą na skr贸ty i kosztem innych. Dosłownie - kosztem. W ponurej rzeczywistości PRL-u i w początkach wolnej Polski ci genialni kanciarze stali się celebrytami. Kochały ich tłumy. Niekt贸rych za to, że zadrwili z komunistycznego systemu. Innych - ponieważ dawali nadzieję. A Ty, dałbyś się nabrać?
UWAGI:
Bibliografia na stronach 377-[383].
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
S膮dy bezprawia : wok贸艂 pokazowych proces贸w politycznych organizowanych w Warszawie (1944-1989) "Wok贸ł pokazowych proces贸w politycznych organizowanych w Warszawie (1944-1989) "
Monografia analizuje zjawisko pokazowych proces贸w politycznych w całym okresie komunistycznej Polski. Polityczne procesy pokazowe (publiczne), niezależnie od epoki i ustroju, mają jeden cel: możliwie szerokie rozgłoszenie narracji przyjętej przez "reżyser贸w" rozprawy. W przypadku "ludowej" Polski tym reżyserem (i scenarzystą) był aparat partyjno-państwowy, instrumentem działania zaś - odpowiednie instancje wymiaru sprawiedliwości z jednej, a propagandy i środk贸w masowego przekazu z drugiej strony. "Aktorami" tych z reguły tragicznych przedstawień, odgrywającymi - z własnej woli lub pod przymusem - przypisane im role i wypowiadającymi ustalone kwestie, byli nie tylko sami oskarżeni i świadkowie, lecz także obrońcy, prokuratorzy, sędziowie. Zadaniem tej publikacji nie jest wyczerpujące om贸wienie problematyki proces贸w pokazowych w latach 1944-1989. Wybrano jedynie kilkanaście przykład贸w takich rozpraw, by na ich podstawie zrozumieć ewolucję zjawiska; dostrzec r贸żnice i podobieństwa w strategiach przyjmowanych przez wszystkie zainteresowane strony. Wartością dodaną publikacji jest nie tyle dotarcie do nieznanych fakt贸w i dokonanie przełomowych odkryć, co zestawienie tych r贸żnych, z reguły osobno omawianych spraw, a dzięki temu obranie szerszej, por贸wnawczej perspektywy.
UWAGI:
Bibliografia na stronach [693]-704. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Patryk Pleskot ; Instytut Pami臋ci Narodowej - Komisja 艢cigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
艢lepa (czerwona) uliczka : sto艂eczne struktury Ministerstwa Informacji i Propagandy (1944-1947) "Stołeczne struktury Ministerstwa Informacji i Propagandy (1944-1947) "
Historia Ministerstwa Informacji i Propagandy (MIiP), a szczeg贸lnie jego warszawskich plac贸wek, dobitnie pokazuje, że badacze "narodzin systemu władzy" w latach czterdziestych powinni unikać pokusy teleologicznej interpretacji działań komunist贸w. Podstawowy cel, nakazany przez Stalina - przejęcie pełnej kontroli nad krajem - był jasny, natomiast drogi jego realizacji, choć wytyczane na Kremlu, bywały kręte i nie zawsze dobrze przemyślane. Komuniści popełniali błędy i nieraz podejmowali nietrafne decyzje. Kr贸tkotrwałe dzieje MIiP pokazują, że ambitny pierwotnie pomysł z instytucją zarządzającą państwową propagandą okazał się ślepą (czerwoną) uliczką.
W wypadku stołecznych struktur resortu zjawisko to uwidoczniło się w dw贸jnas贸b. Po pierwsze, były emanacją nieudanego, centralnego eksperymentu. Po drugie, musiały borykać się z trudnościami charakterystycznymi także dla innych warszawskich filii og贸lnopolskich instytucji: egzystowania w cieniu centrali, a także w pewnej mierze szczebla wojew贸dzkiego. Zawarte w tej książce rozważania przekonują, że działające w stolicy jednostki MIiP były nieskuteczne i w zasadzie niepotrzebne. Można zaryzykować tezę, że w Warszawie ograniczenia tego ministerstwa uwidaczniały się szczeg贸lnie wyraźnie. W wydaniu stołecznym ślepa czerwona uliczka okazała się wyjątkowo kr贸tka.
UWAGI:
Bibliografia na stronach 295-[298]. Indeks. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Patryk Pleskot ; Instytut Pami臋ci Narodowej - Komisja 艢cigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni
